Gulliver Adulescens factus est - Рыбаченко Олег Павлович - Страница 1

  GULLIVER ADULESCENS factus est

  ANNOTATIONES

  Hoc tempore Gulliver viator fabulosus evasit juvenem servum, conversus in puerum, qui nudo pede lapidibus acutis notat. Et deinde factus est puer casula in nave piratica.

  . CAPUT I

  Satis diu est transitus. Scopulosa via est et calidi scopuli sunt tropica. Sol autem erat prope occiduus.

  Puer Gulliver una cum puella domina ambulabat. Nudo pede multo confidentius quam parola, quae tam iuvenis facta est, respexit annos circiter duodecim.

  Puer Gulliver mussat;

  - Lassus sum et sitienti!

  Puella ridens respondit;

  - Servus es! et servi aliquid a dominis petere non possunt.

  Puer ingemuit. Usque nuper adultus et dux fuit, nunc autem excalceatus iustus evasit, qui ut volunt urgetur!

  Sed tum claudicare. Regius quiescere decrevit et morsum edere. Pueri captivi, qui adulti erant, paucis ante horis cessaverunt.

  Et conceduntur aquam bibere et comedunt tortillam cum caseo et alio.

  Locus cibus delectamentum Gulliver videbatur. Praeterea aestimabat nunc se habere pullos, sanos, dentes absolutes integros. Tunc ille concitatus est.

  Solae nudae plantae pedum valde addictae erant et lapillis insculpebantur.

  Inde iterum in itinere.

  Fuerunt hic dies longi, an ita visum est?

  Puella Gulliver interrogavit:

  - Credis in Deum tuum, sed potuisti, verbi gratia, ad palum fidei.

  Adulescens viator respondit;

  - Ego contra extrema et fanatica.

  Constat puella

  - Hoc iustum est! Sed erant in vobis qui perrexerant ad necem!

  Gulliver risu respondit:

  - Differt! Quis venit cum dolore ad mortem, et quis prodidit? Et non solum ad punctum tormenti, sed ad utilitatem suam!

  Puella risit. nudis pedibus glareis obsita saxum , ac specie etiam amavi .

  Cecinit:

  Caritas Christi formosa et pura est;

  Est solida, clara pulchritudo.

  Eodem tempore in nostro mundo est multum mali;

  An forte adhuc fortis Satan!

  Puer Gulliver miratus est;

  Unde hic psalmus venit?

  Risu respondit puella:

  - Hoc ipse scripsi! Quid est bonum?

  Gulliver risu respondit:

  - Honestum esse, non malum! Sed credis in Christum?

  Iuvenis vicecomitissa logice dixit:

  - In quo sensu?

  Puer-cipis grundivit;

  - Nu, quod ipse Deus est?

  Puella humeros ei humeros respondit;

  - Quod ipse sit Omnipotens Deus et Creator universi. Sed quod forte magicas quasdam facultates habebat!

  Gulliver elaboravit:

  Cur divinam naturam non credis?

  Puella confidenter respondit:

  - Quia stolide consentiunt Omnipotenti ire ad crucem! Nimis stultus, habens potestatem te tueri non posse!

  Puer dux respondit;

  - Ipse omnia peccata nostra in se fecit!

  Iuvenis vicecomitissa gigglatur et respondit;

  - Non admodum difficile est credere omnipotentem Deum non aliter ad salutem hominum habuisse, quam ad ipsum transire crucem. Sed quid de infinita sapientia Creatoris?

  Gulliver humeros suos respondit:

  - Bene... Sunt mysteria quae etiam angeli penetrare volunt! Et universaliter aliter potest realiter et impossibile est.

  Adnuit puella.

  - Hic ego te in nudis calcibus baculis infigi jubebo, et tunc fiet!

  Acerbum silentium fuit. Gulliver quid addere nesciebat. Immo theologi per saecula disputaverunt. Et vere est paradoxon: alterum addito maximo scelere, homines occasionem salutis nacti sunt. Est multum adhuc disputare. Et circa an non pretium cum suo sacrificio Filius attulerit. Cui tantum? Patri - mirum est, si Pater talem pretium acciperet mortem Filii. Sed etiam blasphemat Satanae.

  et sic accipit malum et sic malum.

  Gulliver cum gemitu cecinit;

  Quot homines, tot sententiae?

  Arcanum sacri coeli