Jim Hawkins' New Adventures - Рыбаченко Олег Павлович - Страница 5

  Nimirum me docens cymbae verberant!

  Omnes tabulas habebant - excellui;

  Et ait princeps pirata:

  - Fortiter hic puer pugnavit;

  fortiter corsairis animum ostendit!

  Accepta in fraternitatem navalem - hoc est fortuna;

  Somnium verum ab partu fere!

  Nunc quis felis retro potes

  Mercator irruens comprehendet et confringet.

  Pecunia erat - magna praeda;

  Multum demiserunt, etiam sine negotio...

  Forte, cum fortuna, nosti nummum;

  Aurum autem sicut passer volitabit.

  Nec laeta mors fuit;

  Carnifex vehemens - pegmate egit.

  Alicubi abiit luxuria renovationis;

  A fame in carcere, stomachus dormivit!

  In praedonum turba magna exsecratur;

  Vola: coros, ossa, calcei!

  Servi inferni sumus - sane vulgus scit

  Mare per te videre non potes!

  Ansa, heu, morte turpissima;

  Etiam vitae mi...

  Compedes invisere moerorem ;

  Diu obliti sunt propinqui fugitivi!

  Sed nolui in laqueo pendere;

  Sub stomacho pedem tulit - cecidit carnifex!

  Ceterum Russi semper pugnare potuerunt;

  Et si corsair, sic pugnet, et non clamabit!

  Ultima pugna est sane difficillima;

  In manibus securis gerebat carnifex!

  Cum irasceris, pressum non est;

  Et metus ut urtica!

  Aliae latinae in pugnam ruebant;

  Unde agilitas ex gontibus?

  Verisimiliter a patre Rus' militis;

  Quos auctores prodidere decreverunt!

  Et subito mutatus est multitudo;

  Nunc magna corsairs sunt -

  Hic quadratus totus iam fervet;

  Pugnatores vicum oppugnant!

  Aliquid rarum est, sed fit;

  iterum in equo ansam dimittunt!

  et quam dives pauper cruciat -

  Quale bellum sit nescientes!

  Navis recepta est - Rogerus Niger iterum;

  Iterum simul, puppis mare!

  Immo ego sum occisor - modo benignissimus;

  Mihi autem pauper est frater.

  Cantemus igitur dum fascia libera est;

  Communicare cum pauperibus et ioci vivere!

  Animus corsair nobilis fieri vult,

  Non placet tibi cum ludo in cavea!

  Servus puerum cantu confecit et nudum, infantem excidit, pedes excidit, qui, quamquam obdurati, agiliores erant quam tibiae simiarum.

  Et celox tandem post tergum lacessit. Et vela super terram evanuerunt.

  Princeps puella chuckled et carnivorae cum risu dixit:

  - Hem, quid - hoc non effugium, sed opportuna evadat! Quid igitur possunt puellae, quid ad haec?

  Puella coma viridi movit luxuriosa coxas et respondit;

  "Fortasse debemus hoc desiderari. Tot homines in uno loco. Sumamus ea et gaudeamus. Velit nobis voluptatem!

  Dux Puella cecinit:

  Homines foetidum creaturae sunt

  Ab his proin turpis porta...